Na wstępie przyjrzeliśmy się sinusoidzie Juliana Krzyżanowskiego, czyli graficznemu porównaniu światopoglądu poszczególnych epok literackich. Zauważyliśmy, że ponad linią znajdują się te okresy, które cechuje jasny sposób mówienia, wynikający z wzorców klasycznych. Natomiast pod linią – okresy romantyczne, metafizyczne i hermetyczne, także w języku.
Następnym punktem warsztatów było przybliżenie nam przez Profesora sylwetek czterech polskich pisarzy: T. Czyżewskiego, J. Tuwima, J. Przybosia i Cz. Miłosza. Nieco później przeszliśmy do przeanalizowania definicji przeżycia pokoleniowego. A mianowicie, doświadczenia, które zapisało się w historii i tym samym zmieniło postrzeganie świata przez współczesnych mu twórców. Dla pokolenia Kolumbów takim doświadczeniem była druga wojna światowa. Pokolenia „Współczesności” i Nowej Fali zmagały się z interwencją systemu PRL-u, a „bruLionu” z jego transformacją. Poeci Nowej Prywatności nie mieli swojego przeżycia pokoleniowego.
Podczas kwietniowych zajęć dyskutowaliśmy o modelu formacji modernistycznej i zagłębiliśmy się w lekturze wierszy Tadeusza Peipera i Krystyny Miłobędzkiej. Szczególną uwagę zwróciliśmy na to, iż drugi utwór się rozwija, bawi typografią i kształtem, a także używa różnych czcionek. Nawiązaliśmy do dziecięcego języka w Jowejku Świetlickiego. Autor umiejętnie zderzył ze sobą zdrobnienia i dorosłą rzeczywistość.
Na koniec usłyszeliśmy o mitycznej powieści Mesjasz – często nazywanej ideałem polskiej prozy XX wieku – a dokładniej o jej tajemniczym zaginięciu. Historia niewyjaśnionego zniknięcia książki, uważanej za najważniejszą w kraju, z pewnością zasiała w nas wszystkich ziarno ciekawości.
Dzięki warsztatom poszerzyliśmy swoją wiedzę, a także wzbogaciliśmy się o nowe doświadczenia czytelnicze. Myślę, że po wysłuchanych wykładach zmieniliśmy również swoje spojrzenie na otaczający nas świat. Z niecierpliwością wyczekujemy kolejnego spotkania, na którym po raz kolejny będziemy mogli wziąć udział w pasjonującej dyskusji dotyczącej literatury.
Dominika Kuś, I hg