Dnia 18 stycznia odbył się czwarty wykład dla klas I hg oraz II hg w ramach projektu „KinoSzkoła”. Tym razem prowadzący wtajemniczył nas w twórczość jednego z najpopularniejszych reżyserów i scenarzystów XX i XXI wieku. Woody Allen, bo o nim mowa, urodził się w 1935 roku w Nowym Yorku, w swym dorobku ma ponad 50 filmów pełnometrażowych. Karierę zaczynał od pisania tekstów satyrycznych dla komików, a w 1961r. sam nim został. Cztery lata później zadebiutował jako scenarzysta i aktor w produkcji „Co słychać koteczku?”. Znany jest także ze swoich zdolności literackich i muzycznych, od wielu lat grywa na klarnecie w jednym z nowojorskich klubów jazzowych.
Woody Allen posiada 137 nagród związanych z przemysłem filmowym. W sumie artysta był około 20 razy nominowany do Oscara i cztery razy otrzymał statuetkę. W 2002 roku podczas festiwalu filmowego w Cannes jako drugi reżyser w historii (po Ingmarze Bergmanie) otrzymał „Palmę palm” za „specjalne osiągnięcia”.
Woody Allen tworzy kino autorskie, którego podstawową cechą jest to, iż nie ma w nim żadnego ograniczenia, schematu dla twórcy. Jego filmy opowiadają o relacjach damsko-męskich. Jako jeden z pierwszych reżyserów Allen uczynił miasto bohaterem swoich filmowych obrazów, najczęściej Nowy York, do którego artysta ma ogromny sentyment.
Pierwszym omówionym przez nas filmem był Manhattan opowiadający o karierze byłego komika, który rozpoczyna pracę nad książką. Bohater przeżywa kryzys ideowy, postanawia zerwać łączące go relacje z siedemnastoletnią kochanką i związać się ze swoją rówieśniczką. Kobiecie jednak nie zależy na głębszej znajomości, więc kończy romans, na domiar złego książka bohatera okazuje się być nieudanym debiutem. Film nakręcony został w bieli oraz czerni, aby uwidocznić kontrasty multikulturowego miasta i ludzi w nim żyjących.
Następnym przedstawionym nam filmem był Vicky Cristina Barcelona opowiadający o dwóch przyjaciółkach: racjonalnej, zrównoważonej Vicky, która niebawem ma wyjść za mąż, oraz romantycznej Cristinie, artystycznej duszy. Po przylocie do Barcelony Amerykanki poznają przystojnego Hiszpana – Juana, dołącza do nich rodowita Katalonka o imieniu Elena. Razem tworzą miłosny czworokąt. Sprawa komplikuje się, gdy ma przyjechać przyszły mąż Vicky. Woody Allen pokazał stereotypowy obraz Hiszpanii i wakacyjnego romansu, trudnego do zakończenia. Świetna obsada złożona ze: Scarlett Johansson, Penelope Cruz, Rebecci Hall oraz Javiera Bardem zapewniła wielką popularność i rozgłos produkcji.
Miastem posiadającym wiele stereotypów jest niewątpliwie Paryż z Wieżą Eiffla, Luwrem i Polami Elizejskimi. Właśnie w Mieście Zakochanych reżyser usytuował akcję filmu O północy w Paryżu. Główny bohater, znudzony dotychczasowym życiem i planowaniem wesela, przenosi się w do lat trzydziestych i poznaje swoich idoli literackich. Tłumaczy im, że w jego czasach sztuka straciła na znaczeniu, a okres, do którego się przeniósł, jest przepełniony cudownymi dziełami. Dziwią go więc podobne opinie ludzi z przeszłości o ich czasach, sami chcieliby się przenieść w odleglejszą epokę, ponieważ ona obfitowała w coś lepszego. Reżyser przedstawia w filmie swoją wizję cieszenia się z tego, co jest tu i teraz. Sugeruje, że należy dostrzegać zalety współczesności, bo w przyszłości ktoś może powie: „kiedyś to były lepsze czasy” i będzie nam zazdrościł.
Filmową podróż po miastach zakończyliśmy w Rzymie za sprawą filmu Zakochani w Rzymie. Opowiada on cztery historie, dla których wspólnym elementem jest Wieczne Miasto. Produkcja opiera się na absurdzie i komizmie sytuacji. Poznajemy kolejno: znanego amerykańskiego architekta, przeżywającego drugą młodość, przeciętnego mieszkańca Rzymu, który nieoczekiwanie staje się największym celebrytą w mieście, młodą parę z prowincji, uwikłaną w splot romantycznych zdarzeń oraz amerykańskiego reżysera operowego, odkrywającego niezwykły talent u włoskiego przedsiębiorcy pogrzebowego.
Na zakończenie prowadzący gorąco zachęcił wszystkich uczestników do obejrzenia innych filmów tego oryginalnego reżysera. Sądzę, że wielu moich kolegów chętnie to uczyni.
Aleksandra Lach, IIhg
