W związku z obchodami Dnia Patrona Szkoły 6 lutego br. w naszej szkole złożyła wizytę p. prof. dr hab. Katarzyna Fazan – wykładowca UJ i PWST w Krakowie. Jej wykład był kontynuacją wykładów mistrzowskich, które w tym roku szkolnym odbywają się w ramach patronatu naukowego Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego nad klasami liceum. Znana teatrolog i literaturoznawca przybliżyła nam dorobek artystyczny naszego patrona – Stanisława Wyspiańskiego, skupiając się na inscenizacjach dzieł artysty oraz drodze, jaką przeszedł „od lektury do teatru”.
Wyspiański, jak zaczęła swój wykład p. prof. Fazan, dochodził do teatru stopniowo, nie od razu wiązał z nim swoje ambicje. W trakcie krótkiego życia przygodę z rzemiosłem artystycznym rozpoczął od plastyki. Autor Wesela był wobec siebie zawsze bardzo rygorystyczny i wymagający. Uważano go za skandalistę, nie tylko ze względu na nowatorskie na owe czasy dzieła, ale także z powodu życia prywatnego. W teatrze fascynowało Wyspiańskiego natomiast spotkanie różnych sztuk. Jak podkreśliła Pani profesor, Wyspiański w teatrze znajdował swoją rolę od strony dramatu, poprzez oprawę graficzną oraz muzyczną. Dla artysty teatr łączył się z rytuałem, który przemawia do ludzi, aby wraz ze sztuką doznali wtajemniczenia. Nie traktował on teatru jako przestrzeni gotowej, ale miejsce, gdzie można się spełniać, dlatego z biegiem czasu powstało wiele różnych interpretacji jego dzieł. Jak podkreśliła także Pani prof. Fazan, dużym zainteresowaniem obdarzał on swoich aktorów. Artysta uważał, że postacie przez nich przedstawiane to osobne dzieła sztuki, a sam aktor łączy się z rolą przez wyraz i sposób kreacji, a nie tylko poprzez kostium.
Stanisław Wyspiański pozostawił po sobie cenny spadek twórczości słowa i pędzla dla kolejnych pokoleń. Żywa postać artysty oraz obecność i aktualność jego dzieł ( np. Wesela w reżyserii Jana Klaty w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie) są potwierdzeniem geniuszu oraz wszechstronności.
Martyna Pająk, Ig
