4 marca 2015r. w naszej szkole odbył się wykład akademicki wygłoszony przez dr hab. Katarzynę Fazan w ramach patronatu wydziału Polonistyki UJ nad klasami humanistycznymi. W wykładzie wzięli udział uczniowe klasy Ih, IIhg oraz IIIh, był on częścią obchodów Święta Patrona naszego liceum i nosił tytuł „Idea sztuki Stanisława Wyspiańskiego: między teatrem, obrazem i tekstem”.


 

Głównym tematem poruszonym przez p. prof. K. Fazan okazała się sztuka Wyspiańskiego, która wyrażała i wyraża nadal jego uczucia i emocje. Patron naszej szkoły był artystą, który potrafił patrzeć na świat w wyjątkowy sposób, a drogą do tworzenia jego dramatów była obserwacja siebie i innych, a także często dostrzeganie w ludziach więcej niż oni sami byli w stanie. Ważnym celem twórcy stało się też kreowanie siebie, poszukiwanie własnej osobowości  w wielu rolach. Uczestnikom wykładu zostały przedstawione portrety oraz autoportrety, w których  motyw ten był wyraźnie widoczny. Wyspiański dążył to całkowitego spełnienia twórczego. Takim dziełem okazała się Warszawianka. Patron naszej szkoły szczególnie doceniał inteligentnych aktorów, jednak umiał też dostrzec piękno w codzienności, a szczególnie chętnie nawiązywał w swoich dziełach do motywu dzieciństwa. Do dnia dzisiejszego możemy mówić o  fenomenie Stanisława Wyspiańskiego. A na czym polega? Wyspiański był artystą samokształtującym się, dążył do spełnienia, syntezy sztuk, jak tłumaczyła nam prof. Fazan. Sztuka syntezy polegała na połączeniu w jedność plastyki, architektury oraz wrażliwości muzycznej. Mając to na celu, Wyspiański tworzył różne inscenizacje, często obcych tekstów, czego przykładem mogą być Dziady. Wyspiański był rewolucyjnym i odważnym artystą, który tworzył w duchu nowoczesności, o czym świadczą obrazy przedstawiające sceny z Iliady Homera. Bardzo odważnym projektem świadczącym o kreatywności oraz możliwościach malarza był projekt Wawelu jako Akropolu.

Po przedstawieniu nam wielu motywów oraz inspiracji w dziełach Wyspiańskiego p. prof.  Fazan zakończyła wykład fragmentem inscenizacji Jerzego Grzegorzewskiego, który starał się najlepiej przedstawić naszego patrona jako wszechstronnego twórcę. Wystąpienie zdecydowanie wzbogaciło naszą wiedzę na temat Stanisława Wyspiańskiego oraz dało nam poznać go z zupełnie innej strony, co jest niezwykle cenne dla nas – humanistów.

Anna Konior

Aleksandra Szuflińska IIhg

Zobacz także: