Kolejne warsztaty dla humanistów w ramach współpracy z Uniwersytetem Jagiellońskim odbyły się 31 marca br. Na samym początku zajęć wróciliśmy do tematu „Kosmosu” Witolda Gombrowicza, by dokończyć temat.

 

Następną część zajęć poświęciliśmy na obejrzenie fragmentu filmu według „Ferdydurke” Gombrowicza, zwanego pospolicie „Lekcją języka polskiego”. Ukazana w nim została z pozoru zwyczajna klasa i z pozoru zwyczajna lekcja. Nauczyciel zadał uczniom bardzo ważne pytanie: dlaczego poezja Juliusza Słowackiego zachwyca? Młodzież nie garnęła się zbyt ochoczo do odpowiedzi. A kiedy zniecierpliwiony profesor wyznaczył ucznia, usłyszał oczekiwaną, bo wykutą na pamięć odpowiedź: „Gdyż wielkim poetą był!” Inni niecierpliwi uczestnicy procesu edukacji nie podzielili jednak tej opinii, bo wkrótce dotarły do szlachetnych uszu ciała pedagogicznego inne słowa: „Jak zachwyca, jak nie zachwyca?” Czyż nie aktualny wydaje się ten problem? Kto dzisiaj czyta poezję dawną? Czytanie to jednak przejaw wolności. Wybierając lektury według własnego klucza, to właśnie okazujemy.

Kiedy jednak zdecydujemy się na romans ze światem poetów, indywidualna wrażliwość każe nam inaczej odczytać sens ich słów. Tak też uczyniliśmy z lirykami lozańskimi A. Mickiewicza. Trzy z nich przyciągnęły nasze zainteresowanie: „Polały się łzy”, „Gdy tu mój trup” oraz „Snuć miłość”. Naszym głównym zadaniem był wybór jednego utworu, który najbardziej przypadł nam do gustu. W rozmowie o poezji romantycznej wyraziliśmy własną opinię i uzasadniając w dyskusji, dlaczego właśnie ten utwór został przez nas wybrany.

Dzięki warsztatom i ćwiczeniom tego typu jesteśmy bogatsi o nowe doświadczenia i nowe spojrzenia na świat. Utwierdzamy się w wyrażaniu tego, co sami sądzimy i myślimy, równie dobrze wysłuchując opinii osób trzecich, nie podważając ich słów. Pomaga nam to w zaobserwowaniu, jak każdy z nas jest inny. Dzięki temu lepiej poznajemy się wzajemnie i wnikliwiej rozpoznajemy swoje potrzeby. Wierzymy, że następne spotkania z panem dr. T. Cieślakiem-Sokołowskim wniosą do naszego życia w ciągłym pośpiechu powiew poetyckiej świeżości.

Beata Gałuszka, kl. II H

Zobacz także: