W czwartek 9 kwietnia grupa humanistyczna miała okazję znów spotkać się z prof. Krzysztofem Zajasem w ramach współpracy liceum z Uniwersytetem Jagiellońskim.
Spotkanie miało charakter dwuetapowy. Na początku prowadzący przedstawił literacką rzeczywistość XX wieku. Zwrócił uwagę na to, że dzieła tworzone po roku 1989 nie współgrały zbytnio z ówczesnym światopoglądem społeczeństwa, które oczekiwało utworów poruszających tematykę nowej sytuacji politycznej. Literatura nie poddała się natomiast presji przemiany trwającej w Polsce. Pojawiła się za to jej inna, ciekawa odmiana – wyciągająca odmienne wnioski z haseł wolności.
Ciekawym przykładem, o którym wspomniał Profesor, była powieść Weiser Dawidek Pawła Huellego. Utwór ten został przedstawiony jako pewna figura poczucia utraty, skierowanie literatury XX-wieczej na inne tory.
Prof. Zajas przedstawił jednocześnie trzy główne pola zainteresowań ówczesnych pisarzy: przywracanie do istnienia tych, którzy zostali w jakiś sposób wykluczeni, zainteresowanie tym, co pozostawało odległe i zepchnięte na margines, a także indywidualna wolność jednostki, jej byt i tożsamość.
Ostatni pogląd prezentował pisarz Andrzej Stasiuk. Na postaci tego twórcy skupiliśmy się w drugiej części warsztatów. Profesor przybliżył postać pisarza i ukazał Stasiuka jako artystę prowokacji, wybierającego to, co powszechnie odrzucone, a wręcz odwracającego się o Zachodu. W formie warsztatów pracowaliśmy z esejem Miejsce pochodzącym z książki Opowieści galicyjskie. Mogliśmy zauważyć rozważania Stasiuka na temat ”dotknięcia” tego, co już nie istnieje.
Uważam, że ostatnie warsztaty nie tylko wzbogaciły naszą wiedzę teoretyczną, ale dzięki części praktycznej ułatwiły pracę z tekstem. Cieszył nas również dobór tematu, czyli XX-wieczna, nieco bliższa nam literatura.
Anna Konior, IIhg