W czwartek 27 marca br. uczniowie naszego Liceum odwiedzili Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, by wysłuchać koncertu symfonicznego pt. ,,Requiem jako hołd’’ w wykonaniu Orkiestry i Chóru NOSPR-u pod batutą Marin Alsop. Wzięli w ten sposób udział w wyjątkowym wydarzeniu muzycznym, upamiętniającym wybitnych Polaków: Karola Szymanowskiego, papieża Jana Pawła II i Krzysztofa Pendereckiego.
Przed rozpoczęciem koncertu uczestniczyliśmy w wykładzie poprowadzonym przez red. Różę Światczyńską, podczas którego poznaliśmy bliżej wykonywane tego wieczoru utwory oraz historię ich powstania.
Pierwszym z nich była ,,Suita na orkiestrę symfoniczną” międzywojennej kompozytorki Grażyny Bacewicz. Suita to cykliczna forma muzyczna, składająca się z kilku samodzielnych części o charakterze tanecznym. Choć jej początki sięgają renesansu, pełny rozwój nastąpił w okresie baroku, głównie za sprawą francuskich klawesynistów. W utworze Bacewicz możemy odnaleźć liczne nawiązania do muzyki barokowej i polskiego folkloru. Przez stylizację części utworu na wzór nowoczesnego amerykańskiego tańca widoczny jest wpływ jazzu, bardzo popularnego w czasach powstawania utworu. Dzieło rozpoczyna się tajemniczą aurą, lecz później nakładają się na siebie różne plany dźwiękowe w różnym metrum, stylistyce i barwach. Całość jest jednym wielkim pokazem instrumentów.
,,IV Symfonia koncertująca na fortepian i orkiestrę op. 60” to drugi utwór, którego mieliśmy przyjemność wysłuchać. Jej autorem jest Karol Szymanowski, nauczyciel Grażyny Bacewicz, pianista, pedagog i kompozytor, którego 88. rocznica śmierci niemalże zbiegła się w czasie z opisywanym koncertem. Szymanowski, proszony przez wielu artystów, tworzył kompozycję początkowo jako koncert fortepianowy, później jednak postanowił wpleść również orkiestrę. Autor przebywał wtedy w górach, co może zainspirowało go do nadania symfonii góralskich nut. Sam kompozytor był solistą tego dzieła. Utwór nawiązuje do zmysłowego i energicznego tańca. Jest też bardzo ekspresyjny i dynamiczny. Tymi słowami moglibyśmy opisać również wykonanie partii solowych na fortepianie Szymona Nehringa, który zaskoczył nas swoim dynamicznym i emocjonalnym popisem.
Po przerwie zabrzmiała ,,Chaconne” Krzysztofa Pendereckiego, która jest ostatnią częścią tworzonego przez 25 lat ,,Polskiego Requiem” – kroniki współczesnej historii Polski. Kompozytor poświęcił to dzieło pamięci papieża Jana Pawła II, którego dwudziesta rocznica śmierci wypada 2 kwietnia tego roku, więc już niedługo. Orkiestra i Chór NOSPR-u pod batutą Marin Alsop złożyli też hołd samemu Krzysztofowi Pendereckiemu, którego 5. rocznica śmierci przypada 29 marca br. ,,Chaconne” brzmiała zatem jak elegia żałobna, a dźwięki instrumentów skłaniały nas do rozmyślań egzystencjalnych i ostatecznych, w finale wzbudzały melancholię.
Przejście między ,,Chaconne” a ostanim utworem – ,,Stabat Mater” Karola Szymanowskiego było bardzo płynne. Mogliśmy usłyszeć harmonijny śpiew chóru, solisty barytona Bena McAteera oraz dwóch solistek: sopranu – Ericki Eloff i altu – Zuzanny Nalewajek. Na formę dzieła miało wpływ osobiste przeżycie Szymanowskiego, mianowicie śmierć jego siostrzenicy Alusi. Autor sięgnął po formę lamentu matki i jego polski przekład. Znaczenie miały również nieszpory, w których autor brał udział. Melodia i słowa pełne skupienia, bólu i smutku wywierały wrażenie wręcz mistycznego przeżycia, religijnego uniesienia i prowadziły do mimo wszystko optymistycznego zakończenia, pełnego nadziei związanej z obietnicą raju.
Podczas koncertu zetknęliśmy się z niecodzienną dla większości z nas muzyką klasyczną, mogliśmy na żywo usłyszeć instrumenty orkiestry od fortepianu, przez bębny, harfę i skrzypce aż po kontrabasy i flety. W naszych uszach rozbrzmiewały pięknie łączące się ze sobą i przenikające się głosy chóru i solistów.
Serdecznie dziękujemy pani prof. Jolancie Szlachetko za zorganizowanie wyjazdu w ramach „Wojaży polonistycznych” oraz zaangażowanie w jego realizację. Było to cenne doświadczenie, które pozwoliło nam poszerzyć humanistyczną wiedzę i obcować z muzyką na wysokim poziomie artystycznym. Wyrazy wdzięczności kierujemy również do nauczycieli sprawujących nad nami opiekę podczas wyjazdu: pani profesor Aleksandry Jasek oraz pani profesor Ireny Waligórskiej.
W imieniu 43 uczestników
Martyna Zielińska, kl. IId
