O godzinie 9.00 p. Agata Szyszka-Mądro, dyrektor Gminnej Biblioteki Publicznej, przywitała przybyłych gości, odczytała list od prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, p. Andrzeja Dudy i zaprosiła zebranych do wspólnego czytania wybranych (oczywiście!) fragmentów międzywojennej powieści politycznej Stefana Żeromskiego – Przedwiośnie. Następnie włodarze miasta, przedstawiciele różnych instytucji oraz uczniowie kęckich szkół przenieśli nas w świat przedstawiony na kartach powieści. Byliśmy więc w Siedlcach, w Baku, Warszawie, Nawłoci i w Chłodku.
Nam, uczniom klasy II h, Magdalenie Matejko, Wiktorii Koniuszewskiej, Orianie Piątek, Marcie Rusek, Katarzynie Bieniek, Jackowi Honkiszowi i mnie, przypadło w tym przedsięwzięciu ważne zadanie, przygotowane pod okiem polonisty – p. prof. Jolanty Szlachetko. Czytaliśmy fragment części pierwszej – zatytułowanej Szklane domy. Przypomnieliśmy słuchaczom wyjątkową rozmowę Seweryna Baryki z Cezarym, podczas której ojciec roztacza przed synem nieznającym Polski romantyczno-nostalgiczną wizję „szklanych domów”. W rolę Cezarego wcielił się Jacek Honkisz, a my przeczytałyśmy partie Seweryna, ponieważ jego opowieść była wyrazem pragnień i marzeń wielu pokoleń Polek i Polaków w okresie wyczekiwania na niepodległość.
Całe przedsięwzięcie było więc okazją, aby nie tylko przypomnieć sobie treść Przedwiośnia, usłyszeć brzmienie mowy polskiej lat 20. minionego stulecia, lecz także zastanowić się w szczególnym roku – 100-lecia odzyskania niepodległości – nad losami Polaków. Dlaczego nie potrafili właściwie „zagospodarować” swojej wolności? Dlaczego w odrodzonej Rzeczypospolitej tak szybko rozwiewały się marzenia o wolnym, sprawiedliwym, szczęśliwym państwie?
Julia Zięciak, II h
